اتصالات شهر : بهترین موضوعات شهر در این هفته، مربوط به طرحهای فضایی عمومی مشارکتی در شهرهای ونزوئلا ، یک فرصت برای حفظ میراث فرهنگی بشمار میرود.

آسمان خراشهای بدون سایه و اینکه چگونه این ساختار جدید ، موجب تغییر هارلم شده است

توضیح عکس : یکی از طرحهای تغییر محله در فضای مشترک عمومی در کاراکاس . عکس از : کالکتیو پیکس انیمال. فرانسیسکا پری : شنبه 21 مارس 2015.

بهترین موضوعات شهر درباره شبکه مجازی در این هفته ، به بررسی فضاهای آرامش ایجاد شده توسط جامعه در ونزوئلا میپردازد که یادآور تجدید حیات هارلم در نیویورک

است و این سئوال مطرح میشود که آیا این امکان وجود دارد که به طراحی یک آسمانخراش بدون سایه بپردازیم ؟

ما علاقمند به دریافت پاسخ های شما درباره این موضوع و هرموضوع دیگری که اخیرأ خوانده اید ، هستیم که راجع به شهرهای نگهبان و شهرهای دیگر میباشند . خواهشمندم نظرات خود را درباره موضوعات زیر به اشتراک بگذارید :

فضاهای آرامش ونزوئلا : آنطور که تری گارسیا در اثر خود بنام  این شهر بزرگ میگوید : سال گذشته ، ونزوئلا تبدیل به یک آزمایشگاه شهری برای طرحهای مشارکتی و

توسعه جامعه  شده است. فضاهای آرامش موجب حضور وکلا و ساکنین و دانشجویان و سازمانهای به همراه هم در محلات مختلف شهر شدند که از نظر اجتماعی از کاراکاس تا ماراسیابو ، تحت تاثیر قرار گرفتند تا به ایجاد فضاهای عمومی خلاق و مشارکتی با استفاده از روشهای خود ساخته بپردازند.

گارسیا به کشف و ارزیابی این طرحهای محلی دگرگون شده ، با استفاده از عکسهای جالب پرداخت و اعلام نمود : اینگونه طرحها ، فرصتی بزرگ برای کار جمعی است که در مراحل همکاری بر اساس تبادل دانش و تجربیات میباشد . اینها فضاهایی هستند که فقط برای جامعه ایجاد شده اند واین ابتکار در حال حاضر در مکزیکو نیز درحال انجام است.

گذشته در حال : مقایسه مناظر تاریخی شهر با شکل های امروزی میتوانند جالب باشند.

ما این کار را با عکسهای قدیمی موجود در نقشه خیابان گوگل انجام دادیم که مربوط به این شهرها در جنگهای جهانی اول و دوم میشود.

حالا یک فرصت جدید ایجاد شده است تا به ارائه این توانایی ضروری  ، در مقایسه با مناطقی بپردازیم که شما اکنون در آنها قرار دارید و اینکه آنها در گذشته چگونه بنظر

میرسیدند. فرصت ایجاد شده توسط آسما جابر برای کاربران ، تصاویر تاریخی را نشان میدهد که در مناطق و محلات اطراف آنها وجود  داشته است . شرکت دیگری توضیح

میدهد که این ابتکار از این آرزو ناشی شده است که به حفظ میراث فرهنگی و معماری یک مکان بپردازد که در خطر از دست دادن بافت تاریخی خود میباشد. جابر توضیح

میدهد که ابتکار اولیه این موضوع در فلسطسن شکل گرفت زیرا پدر او یک مهاجر فلسطینی از نزارت بود . بیش از 400 روستا در دوره نکبت در فلسطین نابود شدند.

ایستگاههای راهنما اخیرآ در کرانه غربی و محوطه دانشگاه هاروارد مستقر شده اند و هدف از این طرح ، گسترش این برنامه به دیگر مناطقی است که در آنها فرهنگها و تاریخ در خطر نابود شدن قرار دارند و همچنین مناطقی که توان بالقوه جهانگردی آنها کاهش یافته است .

یک آسمانخراش بدون سایه ؟ آیا ممکن است که یک آسمانخراش طراحی نماییم که سایه نداشته باشد ؟ آنطور که وایرد توضیح میدهد : شرکتی واقع در لندن به این تلاش مهم اقدام نمود برنامه ریزی رایانه ای مورد استفاده قرار گرفت تا به طراحی دو ساختمان بپردازد که در هماهنگی با هم بگونه ای عمل میکنند تا سایه را حذف نمایند.

سطح خمیده یکی از ساختمانها ، نور را بطرف پایین و بداخل سایه پراکنده شده بوسیله ساختمان دیگر در طول روز انعکاس میدهد.

با اینکه این ساختمانها برای این طراحی شدند که در لندن ساخته شوند ؛ این ابتکار میتواند در جاهای دیگر استفاده گردد . مارکوس وو میگوید : این روش میتواند در مناطقی مثل نیویورک مفید باشد که در آن ، شهروندان در برابر ساخت چند آسمانخراش جدید مقاومت کرده اند زیرا معتقدند این اقدام باعث میشود پارک مرکزی در سایه قرار گیرد.

پرداخت پول به شهروندان برای اینکه کمتر رانندگی کنند : اگر یک شهر میخواهد شهروندان رانندگی ننمایند و از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند ، چه باید بکند؟

راه حلی که آتلانتا ارائه میدهد ، ساده ولی غیر عادی است : به شهروندان پول بدهید.

آنطور که انجمن  شهر بعدی  توضیح میدهد : به شهروندان در شمال شرق آتلانتا پیشنهاد میشود که دو دلار دریافت کنند و در ساعات شلوغ تردد خودروها ، بجای وسیله

نقلیه شخصی از وسایل نقلیه عمومی استفاده نمایند . البته این طرح خیلی موفق نبوده و نتوانسته کمک زیادی به کاهش تراکم خودروهای شخصی بنماید و بنظر میرسد آتلانتا راه درازی برای رسیدن به این هدف دارد.

هارلم در مسیر تحول : نمایشگاه نشریه نیویورک تایمز درمورد اینکه چگونه هارلم در طول 15 سال گذشته تغییر کرده است ، نشان میدهد که مراحل تجدید حیات شهری شامل جایگزینی تدریجی فروشگاههای مستقل بجای فروشگاههای زنجیره ای میباشد . یک عکاس بنام آلبرت وکرکا درباره مراجعاتش به خیابان لنوکس میگوید : من به جستجوهایم ادامه میدهم و مشاهده میکنم که چگونه داربست ها بالا میروند و سپس بخشهایی از کل ساختمان ناپدید میشوند . با اینحال در همین نمایشگاه ، ما عکسهای او را از سال 2000 می بینیم که یک ردیف از سنگهای قهوه ای در جلوی ساختمانها قرار گرفته اند و عکسهایی که 12 سال بعد گرفته شدند ، نشان میدهند که همان خانه ها تعمیر شدند و کاملآ مسکونی گردیدند.