کنفرانس برنامه‌ریزی شهری به میزبانی MIT، انفجار اطلاعات در شهرها را مورد تاکید قرار داد.
هفته گذشته در MIT درهم آمیخته شدند، در جایی که کنفرانسی بین‌المللی با موضوع پردازش و مطالعات شهری نشان داد که چطور محققان در تلاش برای کمک به رشد شهرها بیشتر و بیشتر از اطلاعات بهره‌برداری کرده و برای تغییر اقلیم و بلایای بالقوه آماده می‌شوند.
عصاف بیدرمن، دستیار مدیر آزمایشگاه شهری MIT در یکی از سخنرانی‌های این کنفرانس گفت: “چالش‌ها و فرصت‌هایی که این سیاره با آنها مواجه است در شهرها ادغام شده‌اند”.
کنفرانس 4 روزه‌ی کامپیوتر در برنامه‌ریزی شهری و مدیریت شهری (CUPUM) مانند شهری بزرگ گسترده شد. این کنفرانس شامل بیش‌از 150 ارائه مقاله از طیف گسترده‌ای از دانشمندان و سیاست‌گذاران می‌شد. این رویداد با زمینه‌ی کلیِ “سیستم‌های پشتیبان” برای برنامه‌ریزی، از میان سایر موضوعات دربردارنده‌ی تجزیه و تحلیل جدید شهری، مدل سازی، و زیرساخت‌های اطلاعاتی شهر بود.
جوزف فریرا، استاد دانشکده مطالعات و برنامه‌ریزی شهری (DUSP ( MIT که به سازمان‌دهی کنفرانس کمک کرد گفت: “حجم بسیار زیادی از داده‌های جدیدی وجود دارد که راجع به شهر جمع‌آوری می‌کنیم و منجر به فرصتی برای استدلالِ بهتر و مدیریت کوتاه مدت شهری می‌شوند.” “و امیدوارم منجر به تئوری‌های بهتر و برنامه‌ریزی بهتر نیز شود که میانه‌رو تر و بلندمدت‌تر باشند”.
فریرا در صحبت با MIT News افزود: “اگر که روی یک چیز تمرکز و از آن بهره‌وری کنید، برای مدتی کوتاه شهر خود جواب می‌دهد. اما نگاهی به شهرهای دنیا بیاندازید، شهرهای بزرگ در طول تاریخ، باید برای موفقیت ویژه افراد متعدد و به شیوه‌های مختلف کار می‌کردند.”
در حمل و نقل
در این راستا، بسیاری از مقالات در CUPUM موضوعاتی چون حمل‌ونقل را مورد بحث قرار دادند، یعنی جایی که داده‌ها غنی‌تر از هرجای دیگر هستند، اما باز جایی که بخش‌های مختلفِ جمعیت شهری نیازها و علایق مختلفی دارند – و جایی که دانشمندان هنوز در حال بررسی این هستند که تا چه اندازه می‌توانند یافته‌های خود را تعمیم دهند.
به عنوان مثال، سارا ویلیامز، استادیارِ DUSP، مقاله‌ای راجع به ردیابی دیجیتالِ “ماتاتوس‌ها” در نایروبیِ کنیا ارائه داد.
ماتاتو مینی‌بوسی است که به عنوان تاکسی گروهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ردیابی وسایل نقلیه موجب شد تا ویلیامز و همکارانش در سال 2014 اولین نقشه‌ی مسیرهای ماتاتو را در نایروبی منتشر کنند، که هرساله سفر میلیون‌ها نفر را پشتیبانی می‌کند.
ویلیامز به نوبه‌ی خود پیشنهاد داد که استفاده از این نقشه که الان از سوی دولت کنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند به مردمنایروبی کمک کند تا درصورتی که هنوز متقاضی آن هستند سیستم ماتاتو را تغییر دهند. بدین معنا که ویلیامز گفت: “پروژه ای موفق است که در آن افراد واقعاً داده‌های شما را اخذ و از آن به شیوه‌ای نوین استفاده کنند”.
در بسیاری موارد برنامه‌ریزان شهری باید درک کنند که چطور به بهترین نحو حمل و نقل بار را در شهرها جای دهند. ادگار بلانکو، مدیر تحقیقات مرکز MIT برای حمل و نقل و لجستیک، مقاله‌ای تیمی از MIT ارائه داد که انواع تجارتِ موجود در برخی مناطقِ شهری لندن و سنگاپور را به منظور تعیین فضای ایده‌آل و نیازهای جاده‌ایِ مناطق، مورد تحلیل قرار می‌داد.
مثل بسیاری از مقالات CUPUM، این مقاله هم سوال را مورد تاکید قرار می‌داد که تحقیقات طراحی شهری تا چه حد می‌توانند قابل تعمیم جهانی باشند. بلانو گفت، “آنچه ما بدان می‌اندیشیم در آینده 4 یا 5 مدل الگویی از شهرهای سراسر جهان خواهد بود” مشاهداتی که همچنین می‌توانند در مجموعه‌ای از مدل‌های ارائه شده در مقالات کنفرانس، با موضوعاتی از کمک به ایستگاه‌های شارژ وسایل برقی گرفته تا مدل‌های مخاطرات طبیعی و شهری، اعمال شوند.
آماده‌سازی
درواقع بحث‌ها، مقالات و ارائه‌های زیادی در جلسات پوستر شده‌ی کنفرانس بر موضوع امادگی برای بلایا تمرکز داشتند. بسیاری از آنها از سوی دانشمندان ژاپنی این کنفرانس بود .
موضوع برخی در واکنش به زلزله، تسونامی، و بلایای هسته‌ای بود که در سال 2011 بر این کشور وارد شد، اما موضوعات سایرین تحقیقاتی بود که تاریخ آن به دهه‌ها قبل باز می‌گشت.
فریرا شاهد آن بود که “آنها با در نظر داشتنِ انجام دقیق برنامه‌ریزی و تخلیه بسیار دقیق و امداد رسانی پس از فاجعه و برنامه ریزی تعامل مدنی، در مقایسه با بسیاری جاهای دیگر پیشتاز بوده‌اند”. وی افزود که افزایش شمار مقالات ارسالی با این موضوع از CUPUM او را غافگیر کرده است. (این رویداد هر دوسال یکبار در شهری جدید برگزار می‌شود؛ این اولین سالی بود که MIT میزبان آن بود)
برخی جلسات مذاکراتیِ پیرو ارائه مقالاتِ امسال بر موضوعات عدالت اجتماعی و زندگی شهری متمرکز بودند، با دانشمندانی که فن‌آوری‌های به اصطلاح “هوشمند” را بدین منظور که می‌تواند بیشتر از اینکه با اقبال تمام جمعیت روبرو شود بخش‌های ثروتمند شهر را به خود جذب کند، پیشنهاد می‌دادند.
فریرا اذعان داشت که: “برنامه‌ریزان باید نگران عواقب اشاعی آن نیز باشند”. “انواع احتمالات برای تقسیمات دیجیتال و تقسیمات توزیعی در دوره‌ی تغییرات سریع وجود دارد، و هم‌اکنون شاهد این تغییرات سریع هستیم.”
فریرا به طور کل به این نتیجه رسید که ” چنین نیست که همه چیز همین امروز حل شود. اما راهنمایی‌های امیدوارکننده‌ای وجود دارد و ما هنوز می‌آموزیم که چطور فن‌آوری‌های اطلاعاتی رفتار خود، درکمان از عملکرد افراد، و ظرفیتمان برای توانمندسازی افراد در انجام بهتر آنچه می‌خواهند انجام دهند را تغییر می‌دهند.
منبع : http://newsoffice.mit.edu
حسین
