تأمین بودجه برای پارک زیرزمینی دارای روشنایی روز
در حالی که دو هفته به کمپین جمع آوری کمکهای مردمی (از طریق اینترنت) برای تأمین بودجه پروژه مانده، منطقه لولین مدتی است به جمع آوری کمک مالی 100000 دلاری از سوی بیش از 1000 حامی نموده است که قول داده بودند یک ایستگاه قدیمی را در منهتن تبدیل به اولین پارک زیرزمینی جهان نمایند. این طرح که تا حدی از پارک هایلاین الهام گرفته؛ که یک پارک قدیمی در نیویورک است، به استفاده مجدد از زیرساختهای توسعه یافته پرداخته و قصد دارد که فضایی را به یکی از پرجمعیتترین شهرهای روی کره زمین اضافه نماید.
این طرح توسط استودیوی راد با استفاده از یک تکنولوژی روشنایی سفارشی پشتیبانی میشود که به طور خاص برای این پروژه توسعه یافته است، به طور خاص: یک پنجره (نورگیر) سقفی قابل کنترل که انرژی خورشیدی را با فیبرهای نوری ترکیب میکند و نور روز را به طور مستقیم به سمت پایین و به داخل فضاهای زیرزمینی و مسیرهای پارک در قسمتهای پایینی منتقل میکند.
این سیستم، نور خورشید را از سطح زمین و از طریق آینهها و لولهها به پارک زیرزمینی انتقال میدهد و به ساخت طرحهای موجود برای هدایت نور طبیعی به آزمایشگاههای زیرزمینی میپردازد. همان طور که در تصویر نشان داده شده است، بعضی از نمونههای اولیه با فناوری پیشرفته در یک انبار در روی زمین آزمایش شدهاند ولی هنوز میزان زیادی از تحقیق و آزمایش و اقدامات دیگر باید انجام گیرند.
پایانه ایستگاه ویلیامزبرگ که دارای 40 هزار فوت مربع وسعت میباشد و بیش از یک قرن قبل ساخته شده، مدت 50 سال است که به حالت متروکه رها شده است، با اینکه سالها مورد بی توجهی قرار گرفته، ولی دارای شکل و ظاهر خوبی است. این ایستگاه در بخش شرقی نیویورک واقع شده و این طرح میخواهد فضای سبز را به بخشی از این شهر بیاورد که به شدت نیازمند مناظر زیبای عمومی میباشد.
در این مرحله، سرمایه گذاری به میزان بیشتری از توسعه فناوری و ایجاد نمایشگاهها حمایت میکند تا به افزایش منابع بیشتر برای این پروژه بپردازد. “با مشارکت یک شرکت سازنده ابزار خورشیدی، ما در حال حمل وسایل مورد نیاز به وسیله کشتیهای اقیانوس پیما از کره جنوبی به نیویورک هستیم و در تابستان شروع به نصب تأسیسات خواهیم نمود. این ابزارها، نور خورشید را از طریق آسمان در هر دقیقه از روز دنبال خواهند کرد و سپس به بهینه سازی مقدار نور طبیعی خورشید که میتوانیم جذب نماییم، اقدام مینمایند. این دستگاهها به سیستم توزیع مبتنی بر لوله متصل میشوند و از یک سایبان دارای پهنای 40 فوت در داخل انبار برای کمک به انعکاس نور طبیعی به داخل آزمایشگاه لولاین استفاده میگردد. هنگامی که این نور طبیعی خورشید در ابتدا پالایش و سپس به داخل پارک زیرزمینی منتقل شود، میتوانیم کیفیت نور آن را آزمایش کنیم و توجه لازم را به دامنه رنگها و توزیع و شدت آنها بنماییم”.
این ائتلاف همچنین به سرمایه گذاری برای کشف انواع زندگی گیاهی امکان پذیر در فضاهای زیرزمینی میپردازد: “الهام بخش طرح ما، چشم انداز ماناهاتا بود- یک چشم انداز سرسبز قبل از شهرنشینی جدید- و ما انتظار داریم که به پرورش و نمایش گیاهان خوراکی و گستره ای تخیلی از رویندگان سبز نظیر طاقدیسها و استالاگمیت ها در معابر پیاده اقدام نماییم. همچنین، قصد داریم گیاهان سبز را در پاییز و زمستان که از این نظر کمبود وجود دارد، در معرض نمایش بگذاریم و بتوانیم گونههای گیاهان را به بهترین رشد خود در طول سال برسانیم”.