کلیولند آخرین شهری است که از جیمز کرنر که یک معمار منظر در پروژه پارک هایلاین شهر نیویورک است، می‌خواهد تا به احیای یک پارک شهری بپردازد.
وقتی با ساکنین کلیولند صحبت می‌کنید، به نظر آن‌ها میدان عمومی جایی است که از میان آن می‌گذرید تا به محل دیگری برسید. وقتی موسی کلیولند در سال 1796 این شهرک را پایه گذاری نمود، یک منطقه باز را در مرکز آن برای عوام جدید به سبک انگلیسی در نظر گرفت: یک فضای تجمع برای شهروندان و یک منطقه چرا برای چارپایان. ولی موقعیت طبیعی آن به عنوان یک مجموعه حمل و نقلی- در ابتدا برای کالسکه‌ها و تراموای شهری و سپس برای اتوبوس‌ها و خودروها- به تدریج به آن هدف مدنی نفوذ نمود (منظور این که نقش میدان تغییر کرد). با وجود تلاش‌های انجام شده توسط عده ای از ساکنین برای حفظ این میدان عمومی به عنوان یک پارک، از جمله یک کشمکش یک دهه ای در قرن 19 که به موجب آن برای عبور کالسکه‌های اسبی حصار بندی شد (بسته شد)، ولی سرانجام خیابان‌ها و ترافیک، بر شهروندان و این میدان مسلط شدند.
